O Modlitwie. 2

Drugim poziomem modlitwy jest to, co nazwałbym wejściem do modlitwy. Ten etap też spróbujemy ,z czasem, rozdzielić na kilka części. Przyszedł ten poziom do mnie, gdy myślałem o Bogu żywym, o rozmowie z Nim jak z żywym człowiekiem. Bo już nie byłem zachwycony tą modlitwą jaka wychodziła z moich ust, było uczucie że coś nie tak w tym codziennym czytaniu modlitewnika. Zacząłem porównywać, szukać różnicę w tych ruchach myśli lub wewnętrznych zmianach stanu energii, które są mało widoczne w rozmowie z żywym człowiekiem. Kiedy rozmawiałem z ludźmi, zauważyłem, że oprócz zwykłych słów (dźwięków) odbywa się wewnętrzny ruch pożądania, przesunięcie energii ode mnie do osoby, z którą rozmawiam. Uświadomiłem sobie, jak ważne są te formy, ponieważ ożywiają cały mechanizm wymiany. Bardzo mi przykro moi przyjaciele, że trudno opisać ten proces niewidzialny, ale spróbuję. W trakcie rozmowy, tworzymy - i najprawdopodobniej że tworzymy bardzo szybko - formy, mechanizmy, całe bloki, kompleksy, całe epizody, jak w filmach, które odpowiadają temu słowu lub tym slowam.Albo , prawdopodobnie, że wszystko już stworzone do nas , albo dla nas . A jeśli wziąć tezę, że "Słowo jest żywe", to znaczy, że za prostym słowem stoi nie tylko mechanizm, ale cała żywa struktura, jeśli nie wielka istota. Weźmy na przykład słowo "daj" w prośbie o przekazanie czegoś (jak w modlitwie Ojcze nasz na przykład). Kiedy rozmawiamy z człowiekiem, oprócz słowa, oddzielia się także i cały wewnętrzny blok działania. Nie tylko wypowiadamy słowa, ale też wypowiadamy życzenia, po pierwsze, do konkretnej osoby, po drugie, przekazujemy tę naszą energię tej osobie, po trzecie, pragniemy, aby ta energia dotarła do tej osoby i oczekujemy odpowiedzi. Nasze słowo to cały mechanizm pełen energii, którą manipulujemy, kontrolujemy.W tym słowie przekazuje się całe nasze nagromadzenie, cała nasza istota i z pewnością nieznane nam energie, które są od nas zamknięte z powodu naszej nieświadomości duchowej, a także z powodu grzechów, które otrzymaliśmy i odziedziczyliśmy od wielu pokoleń zarówno przez genetyczne dziedzictwo, jak i przez dziedziczne duchowe.

I tak mamy już jedną stronę do porównania z drugą - żywą komunikację z modlitewną postawą przed Bogiem. Co było nie tak w moich pierwszych próbach porozumiewania się z Bogiem jako z żywą osobą. Początkowo czułem, że nie mogę sobie wyobrazić, że Bóg ( Jezus z obrazka)jest żywy. Po drugie, zauważyłem, że tylko wypowiadam puste słowa. Słowa pozbawione emocji, pragnień, czynów, ruchów, przemieszczania myśli - nie było wszystkiego tego co ja zobaczyłem i przeanalizowałem przy rozmowie z żywym człowiekiem...

Dla obserwacji tych ruchów, które mają miejsce wraz z słowem, proponuję małą praktykę dla każdego, kto chce to poczuć. Po prostu usiądź cicho i wygodnie i wyobraź sobie kogoś bliskiego, komu chcesz coś powiedzieć. Najpierw ty wzywasz po imieniu . Tak i spróbujemy - z nazwiskiem osoby, do której chcecie się zwrócić z prośbą. Wyobraź sobie, że ten człowiek jest w sąsiednim pokoju albo w kuchni. To znaczy, że pomiędzy wami jest pewna odległość i pewna przeszkoda. To będzie pomocne w śledzeniu tej paczki z naszej pocztowej skrzynki do przyjacela. W środku siebie ( w głowie, czy w sercu) tworzymy nazwę i jednocześnie określamy, gdzie to słowo jest umieszczone. Wiemy, że twój przyjaciel jest w sąsiednim pokoju, i wysyłamy to słowo do tego pokoju. I zauważ, że to jest jak rzucanie piłki do kosza i podobnie z słowem (imieniem przyjaciela) przenosimy myśl (niezauważalnie) i jednocześnie czekamy na odpowiedź do nas. I to jest nie tylko myśl, ale cały kompleks, który wysyłamy - bo jeśli weźmiemy pod uwagę to, co wysyłamy, to są emocje i cały pakiet razem z innymi następnymi słowami, które chcielibyśmy powiedzieć po odpowiedzi na nasze pierwsze słowo. I w tym pakiecie nawet jest już ukształtowany szereg pożądanych odpowiedzi, które chcemy usłyszeć od przyjaciela...

... A teraz spróbujmy rzucić piłkę w podobny sposób do obrazka Jezusa Chrystusa...

Dlaczego proponuję słowo które odtwarza ruch , działanie, słowo " daj" ?? Zauważyłem że kiedy modliłem się to okurat słowo-czasownik podejmuje w środku nas zmiany , że okurat czasownik zezwolił mi zauważyć postęp energii. I ja tak i zacząłem modlić się włączając się całością siebie w czasowniki. I z czasem zaczęłam podłączać i inne słowa i oni zaczęli żyć, pracować, kręcić mechanizmy między mną a światem w modlitwie.

Przykładem na to, że modlitwa musi się przenosić do nowych stanów, do nowych poziomów, jest, jak sądzę, w scenie opisanej w Księgi Rodzaju, gdzie Kain i Abel składają Bogu ofiary. W moim przekonaniu, są tu zakodowane pewne drobiazgi, które pokazują, co powoduje powstawanie negatywnych stron na drodze duchowej, na drodze do Boga, na drodze do wewnętrznych zmian w każdym z nas. Te szczegóły są doskonale opisane w Biblii, zakodowane w Biblii i ujawnione przez naszych świętych Ojców, Bazylę Wielkiego, św. Antoniusza, Jana Teologa, i z pewnością kontynuowane przez naszych współczesnych duchowych zwolenników, Antoniego Surożskiego, Serafima Rose'a, Aleksandra Menia, ... Okurat w ofiarach Kraina i Abela opisano co zaczyna się dziać się z człowiekiem który nie oddaje Bogu czystą ofiarę jak Abel. W Człowieku zaczynają formować się okurat te podstawy dla grzechu jaki prowadzą do zabójstwa . A jak my rozumiemy z słów Jezusa Chrystusa że człowiek jaki popatrzył na kobietę z chęcią już zgrzeszył i wtedy zabójstwo już jest wykonane nawet kiedy tylko pomysłalis my o czymś podobnym, a z czasem idąc w głębi modlitwy, w głębi poznania Boga dojdziemy do tego że nawet sam pomysł o czymś innym oprócz Boga będzie prawie jak krok w stronę grzechu i przestępstwa.